|
Niets zo vervelend als ’n BKM. En ik had zojuist ’n BKM gehad.
Ik hoorde de man praten. Maar ik luisterde allang niet meer naar hem. Omdat ik ‘m namelijk recht in z’n linkeroog staarde. En toen werd ik me er ineens bewust van dat ik ‘m recht in z’n linkeroog staarde. Dat gaf ’n ongemakkelijk gevoel. Waarop ik besloot maar in z’n rechteroog te koekeloeren. Wat ook ’n ongemakkelijk gevoel gaf. Dus maar terug. M’n ogen schoten heen en weer alsof ik op Wimbledon was.
Verdorie, dacht ik, Alweer ’n BewustKijkMoment. Jakkes.
[De man tegenover me reageerde ’n beetje nerveus op m’n gezigzag. Z’n ogen begonnen te trillen. Ik vroeg me af of ik ‘m aan ’t huilen zou kunnen krijgen.]
Geef een reactie op Jean d’A Reactie annuleren