Getapt

Men zegt dat de hond de beste vriend is van de man en dat is fout. Het is de flessenopener. Jean-Jacques Peroni (1955)

“Hé René!” Ik keek omhoog en zag buurjongen Ties uit ’t raam leunen. Ik wilde zwaaien maar had m’n handen vol met de twee dozen wijn die ik droeg.

“Hoi!” riep ik dus maar terug. Toen ik naar binnen wilde gaan hoorde ik ‘m weer roepen.

“Wat ben je aan ’t doen?” kreet ie.

“Voor ’n leuke week zorgen.” zei de bezorger die met twee andere dozen achter me aan sjouwde.

“’t Was ’n mooie aanbieding.” verdedigde ik me laf.

“Maakt mij niet uit, hoor.” zei de bezorger. Ik voelde Ties kijken naar de vrachtwagen die de weg versperde en de volle pallet d’rin. Ineens leek ’t alsof de hele straat ons zag. Ik zweeg hard.

[Voortaan ga ik naar de super, wist ik toen we de rest van de vracht losten.]