|
Op de kinderboerderij was Pasen zichtbaar: de jonge dieren beleefden er hun eerste lente. ’t Was ’n aandoenlijk gezicht.
Kuikentjes, biggetjes, kalfjes — ze buitelden en dartelden over en door mekaar heen. De moeders en tantes keken ’t grut gelaten aan.
Zwijgend stonden we aan de weide met de schapen en hun jongen te kijken naar ’t nieuwe leven. Ik onderbrak de stilte.
“Wat eten we?” vroeg ik.
“Lam.” zei Brrrr, zonder om te kijken.
“Lekker.” zei ik.
[Krieltjes krijgen we d’rbij. Franse. Uit de oven. En ’n rucolasalade. Leve de lente. En ’t nieuwe leven.]
Plaats een reactie