|
“Alstublieft, kan iemand me helpen?” Na deze emotionele hulproep verscheen de noodarts in ’t verre Velp, waar Peter en Edwin ons heen hadden gebracht. Ik had in de loop van de dag buikklachten ontwikkeld die tegen ’t vallen van de nacht onhoudbaar waren gebleken. Na ampel onderzoek, besloot de dokter dat ik last van obstipatie had en dat ze me ’n klysma toe zou dienen.
“En nu naar huis racen.” maande ik ’t toegewijde drietal in de wachtkamer. De arts had immers gezegd dat ’t middel binnen ’n half uur kon toeslaan — “Soms zelfs binnen ’t kwartier.” had ze d’r waarschuwend aan toegevoegd.
[“Gebeurt ’t wel es vaker dat zo’n klysma niet werkt?” vroeg ik ’n aantal vruchteloze uren later verkrampt aan Brrrr, die wel vaker met dit bijltje heeft gehakt. Hij knikte. “Zo vaak.” zeidie. Hij had gelijk. De gierput bleef inderdaad vooralsnog stevig gesloten.]
Plaats een reactie