|
Vanavond ga ik bowlen.
De baas heeft dat bedacht. Vanwege de laatste reorganisatie. Zodat we mekaar allemaal ’n beetje beter leren kennen, dacht ze. Om de bedrijfscultuur te verbeteren, vond ze. Bowlen dus. Dat was even slikken.
Begrijp me niet verkeerd — ik voel me niks teveel voor bowlen. Dat zou getuigen van ’n ongepaste arrogantie en daar ben ik wars van, dat weet je. Laten we ’t erop houden dat de sport en ik twee vreemde elementen zijn uit ver van mekaar verwijderde werelden. Da’s ’n veilige constatering.
Maar goed, ik heb me over m’n weerzin heengezet en zal deze avond te bewonderen zijn met m’n vingers in ’n bal en m’n voeten in schoenen waar ik-weet-al-niet-hoeveel zweetvoeten aan vooraf zijn gegaan. En dat vind ik allemaal best.
Maar dan dat buffet na afloop!
[Ik weet ’t, ter verbetering van de werksfeer moet je af en toe aan dit soort dingen deelnemen. Maar waarom ben ik nou met de feestdagen ziek geweest en niet nu?]
Geef een reactie op peer Reactie annuleren