|
Als ie d’r niet zelf over begonnen was, had ik ’t waarschijnlijk nooit geweten.
“Maar goed dat je vannacht nog zo helder was.” zei Brrrr. M’n verbaasde blik noodde tot nadere uitleg.
“Vannacht.” drong Brrrr aan. “Toen ik thuiskwam van m’n werk en jij al naar bed was.” Er ging nog geen belletje rinkelen. Brrrr zuchtte.
“De televisie.” zei hij, licht ongeduldig. “Toen ik ’m aanzette en d’r ’n melding kwam dat ie geen signaal had, of zoiets.” Ik schudde m’n hoofd. Onbekend.
“En toen heb ik jou uit bed gehaald en jij hebt iets met de afstandsbediening gedaan en toen deed ie ’t weer.”
Ik moet Brrrr hebben aangekeken als ’n goudvis.
“Ik weet van niks.” zei ik.
[Ik stond versteld van mezelf. Hoe begaafd moet je zijn om in ’n zo goed als volledig onbewuste staat ingewikkelde technische handelingen te verrichten? En welke verrassingen heb ik nog meer voor de wereld in petto?]
Geef een reactie op Egbert Reactie annuleren