De gelatenheid waarmee ik ’t bijna blijmoedige onderging van ’t omroepbericht dat verkondigde dat de trein over enkele minuten zou arriveren in plaats van over ’n vertraging te reppen gaf al aan dat ik niet lekker was.
De latere moeizame fietstocht van ’t station naar huis en ’t ontknopen van de veters van m’n schoenen werden uitdagingen van schier Olympisch niveau — voor ik in bed lag was ik compleet gebroken.
Maar toen kwam dan de zoete beloning — ’t warme dekbed dat me omhulde en beschermde tegen alles wat boos en bar was.
[Even later strompelde ik naar beneden en drapeerde mezelf op de canapé. Kort daarna kroop Pim op mij. Wanneer je grieperig bent komt ’n kat pas goed van pas.]
Geef een reactie op peer Reactie annuleren