|
“Potverdikkie.” ontviel me na wat nadenken. “Weet je wat ik me ineens realiseer?” Brrrr legde zuchtend z’n tijdschrift opzij.
“Nee.” zei hij gelaten. “Vertel maar es.”
“Nou,” zei ik, “m’n collega M heeft een zoon, hè.”
“Die in de band van Anouk speelt.” wist Brrrr.
“Die ja.” ging ik verder. “En nu hoor ik dat Anouk getelefoneerd heeft met Estelle Gullit. Die van Ruud Gullit.”
“Ja en?” Brrrr had geen flauw idee waar ik heenging.
“Nou, die kent natuurlijk David Beckham.” zei ik. Ik ging d’r even recht voor zitten.
“Dus ben ik een beetje een kennis van David Beckham.” Ik glom van de onthulling. “Zo min of meer.”
[Brrrr zuchtte nog maar es en pakte z’n tijdschrift weer op. Ik begreep ’t niet — ’t is toch niet niks om een beetje een kennis van Beckham te zijn. Min of meer. Toch?]
Plaats een reactie