“Dat doe ik dus niet meer.” Brrrr klonk verontwaardigd en ik was nog maar net thuis.
“Wat niet meer?” vroeg ik. Ik zette m’n tas neer.
“Aambeienzalf voor je halen.” zei Brrrr. Ik was alweer vergeten dat ’k ’m gevraagd had dat te doen.
“O, heb je?” haspelde ik. “Bedankt.”
“Wilt u pillen of zalf?” imiteerde Brrrr ’t apothekersmeisje. “Dat ging nog wel. Maar is ’t inwendig of uitwendig? Wilt u ’t inbrengen of aanbrengen? Hoe moet ik dat verdorie weten?”
“’t Is ook maar voor alle zekerheid.” zei ik. “’k Heb nog nauwelijks last.”
“’t Leek alsof de rij achter me almaar langer werd.” mopperde Brrrr nog even door.
[Elke levensfase biedt weer nieuwe ontdekkingen. ’t Voelt goed Brrrr daar behulpzaam bij te zijn geweest.]
Plaats een reactie