 |
|
Landerig. Dat is, denk ik, de beste omschrijving van Lent.
We wandelden van het station van dit door Nijmegen geannexeerde dorpje naar onze bestemming. Het was een mooie middag, de najaarszon scheen en er was alle aanleiding om buiten te zijn.
Maar Lent is een necropool waaruit al het leven lijkt verbannen.
Uiteindelijk ontdekten we toch nog een man en een vrouw op een bankje voor hun woning.
“Goeiedag.” groetten ze met een gretigheid die een groot gemis aan gezelschap deed geloven.
[Licht gegeneerd beantwoordden we het warme onthaal. We voelden ons net Caroline Tensen in de derde wereld. Maar dan zonder visagist in het gevolg, natuurlijk.]
Mowl 
Plaats een reactie