Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


What’s to Do?

wachten

Wachten tot je genoeg weet om volstrekt verantwoord te handelen, is jezelf op non-actief zetten. Jean Rostand (1897-1977)

De buurman sleutelde aan zijn auto. Net toen ik de straat uit wilde rijden zag ik het meisje aan de overkant staan.

Shirley Temple met een tekenmap. Te jong nog om alleen over straat te gaan.

Ze keek naar links. Ze keek naar rechts. Ze leek verdwaald.

Met de fiets in mijn hand liep ik naar haar toe.

“Hallo?” probeerde ik, maar ze negeerde me, zoals ze waarschijnlijk geleerd had. Altijd vreemde mannen negeren.

Toen draaide ze zich resoluut om en liep de straat omhoog. Langs de buurman die aan zijn auto sleutelde. De tekenmap tegen zich aangeklemd.

Even twijfelde ik. Toen stapte ik op de fiets en reed weg.

[‘Ik vergeef het mezelf nooit wanneer zij binnenkort in een politiebericht verschijnt.’ dacht ik en trapte nog iets harder om die gedachte te verdrijven.]

  1. Misschien de muze van de kunstenaar?

    {Mowl: dat klinkt plausibel.}

  2. Ze was natuurlijk bang voor een lullig stukje op Mowl.net. Merk je niet dat je steeds vaker genegeerd wordt?

    {Mowl: nee. Zou dat moeten dan?}

  3. Oh, Shirley redt zich vast wel. Maar hoe moet het nu met die vreemde mannen?

    {Mowl: wat is daarmee?}

Plaats een reactie

Ontdek meer van Mowl

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag