Toi!

De wijze heeft geen lange tochten nodig; alleen de dwaas zoekt de pot met goud aan de voet van de regenboog. Henry Miller (1891-1980)

“Hoe kwam ie er eigenlijk bij dat jij een kak-homo zou zijn?” probeerde ik even later toen Brrrr wat gekalmeerd was.

“Ach,” zei hij, “Ik zat gewoon rustig voor in de tuin toen ineens die hond van hem tevoorschijn kwam. Dat beest kwam veel te dicht bij Pimmetje, die bij me lag. En dus heb ik ’m weggejaagd.”

“En toen?” was ik nieuwsgierig.

“Toen kwam die man plotseling met zijn kwaaie hoofd om de hoek en riep woedend dat niemand anders dan hij zijn hond mocht wegjagen.”

“Ja en?” duwde ik. Brrrr aarzelde. Toen kwam de bekentenis.

“Ja, euh, misschien heb ik toen wel gezegd: ‘Ach, schiet op, messing-nicht’.”

[Hij kleurde. Er is dus niks mis met zijn normen- en waardebesef. Dat is goed om te weten.]