Tables des Maires

Weinig mensen zouden zichzelf als buur kunnen verdragen. Mignon McLaughlin (1913-1983)

Een goed bericht en een slecht bericht. Het goeie eerst.

Ik word gastheer binnenkort. En Brrrr gaat koken. Drie gangen. Op zijn minst.

En tussendoor verzorgt willemwiebe een spetterend optreden. We kijken d’r naar uit.

Samen met Mowl opent trouwens nog een aantal huizen in de buurt hun deuren en zullen er meer en – ongetwijfeld ook – minder geslaagde diners en optredens zijn. Ideetje van de wijkvereniging.

‘Tables des Maires’ heet het evenement. Frans, ja, want het moet natuurlijk wel enige klasse uitstralen, nietwaar? En wanneer Klaas Gubbels dan ook nog es het affiche tekent moet het geheel wel van een zeker niveau zijn. Toch?

Het mooiste komt nog: deelnemers betalen slechts een tientje!

En dan het slechte bericht.

Jij kunt kunt niet meedoen. Behalve als je in onze wijk woont.

[Een zekere apartheid is noodzakelijk, dat begrijp je. Je moet er toch niet aan denken dat jan-en-alleman zich voor tien euro bij ons gaat volvreten en klemzuipen. Jakkes. Dat laten we liever over aan OSM.]