Nergens wil ik nooit niet geen gezeik

Eén lente per jaar, en in het leven slechts één jeugd. Simone de Beauvoir (1908-1986)

Voor me stond een motorrijder in de rij. Hij was in een leren pak en had zijn integraalhelm nog op. De boodschappen schoven langsheen.

“Spaart u musicalzegels?” vroeg het kassameisje hem. De motorrijder grinnikte.

“Nee.” zei hij. Hij draaide zich naar mij. “Jij?”

“Nee, bedankt.” zei ik. De motorman knikte.

“Je houdt er niet van, hè.” veronderstelde hij.

“Ik heb de kaart al vol.” bekende ik.

“Ik werk in die wereld.” verklaarde de motorrijder. “Een musical is voor mij geen vakantie.”

[Het was duidelijk: de man wenste incognito te blijven. Jammer dat ik hem niet herkende.]