|
En ineens wist ik het: iets met ogen.
Ik had er jeuk aan gehad en bedacht dat dat toch iets raars is: jeuk aan je ogen. Krabben kan niet, hooguit wrijven – maar dat helpt niet. En toch bestaat het: jeuk aan je ogen.
En toen had leek het me leuk om daar iets hilarisch over te schrijven. Maar toen ik wakker werd wist ik alleen nog dat laatste: iets hilarisch schrijven. En natuurlijk dat andere: iets met ogen. Verder was ik het alweer kwijt.
Maar bij de bakker zag ik dit schepsel: voorzien van een gigantisch achterwerk, gehesen in een geruite legging met daaronder en daarover twee pantykousjes.
Mijn ogen begonnen te kriebelen en toen wist ik het weer.
Iets met ogen.
[Ik had haar wel willen zoenen, zo blij was ik dat ik weer wist wat ik was vergeten. Maar ik was bang dat ze zou gaan hinniken.]
Geef een reactie op bga Reactie annuleren