Iets met ogen

Het gelaat weerspiegelt de ziel, de ogen verraden haar. Marcus Tullius Cicero (106-43 vGT)

“Het was iets met ogen.” wist ik.

“Wat?” keek Brrrr op.

“M’n stukje. Met ogen. Toen ik wakker werd had ik het.”

“Wat?” Brrrr keek niet-begrijpend.

“Nou,” probeerde ik, “Jij sliep nog en ik had iets bedacht.”

“Met ogen?” raadde Brrrr.

“Precies.” Ik knikte. “En ik dacht nog: ‘Dat is nog es een leuk stukje’.”

“En?” vroeg Brrrr.

Ik ging zitten en zuchtte.

“Kwijt.”

[Het is dus maar dat je het weet: hier had eigenlijk iets geniaals moeten staan. Iets met ogen.]