|
Eergisteren stond een jongen van de kabelboer op de voicemail: hij had hoogstpersoonlijk onze internettoegang hersteld.
Ik volgde de instructies en mijn hart begon heftig te kloppen – de kabelboerenjongen had niks teveel gezegd. Bitjes en bytjes vlogen weer als vanouds om m’n oren.
Toen ik gisteren weer achter mijn iBookje kroop was de verbinding weer weg. Ik belde prompt weer naar de helpdesk. Een jongedame stond me te woord.
“Welke Windows-versie gebruikt u, meneer?” vroeg ze.
‘O jee.’ dacht ik.
“Ik gebruik geen Windows.” biechtte ik op. “Ik heb een Apple.”
Ik verwachtte nu verwarring aan de andere kant. Maar niets van dat.
“Ik ook.” verbaasde de engel mij. “Sinds een maand of vijf. Ik wil nooit meer wat anders.”
[In geen tijd hielp ze me. Ik sjees weer over de digitale snelweg als vanouds. Het geloof in de mensheid is hersteld.]
Plaats een reactie