Enkele dagen lang bestond ik niet. Zo voelt dat, zonder internet.
Kijk, internet is meer dan alleen maar vieze plaatjes zoeken en illegale muziek downloaden. Voor sommige mensen – en ik vrees dat ik daar toe mag worden gerekend – is het wereldwijde web een deel van hun identiteit geworden.
Een haperende en uiteindelijke falende toegang ertoe leidt dan al snel tot een crisis van zeer persoonlijke aard. Brrrr had het er niet makkelijk mee.
O, ik heb me er tegen verzet – ik wil me, uiteraard, niet laten kennen. Bij voorkeur profileer ik me als een zelfstandige, onafhankelijke man, niet gebonden of beperkt door zoiets benaals als een aantal bits en bytes.
Moeilijker werd het toen ook de post ons huisje voorbijliep. ((Soms schrijf ik in het voren. In werkelijkheid was ik al sinds vrijdag verstoken van enig breedbandactiviteit.)) En ook de krant werd niet bezorgd. Er leek een complot gaande om de banden van Mowl met de buitenwereld te doorsnijden.
Dan: zondag. In een poging om dan tenminste telefonisch contact met De Anderen te leggen constateren we dat het telefoonnetwerk er uitligt. De lijn is dood, zo lijkt het althans.
De zaak escaleert pas werkelijk, wanneer het maandag is. Zus is spoorloos verdwenen.
Waar zij anders minimaal vijf maal per dag komt informeren of het niet al tijd voor een hapje is, laat zij de gehele dag niks van zich horen. Brrrr en ik gaan ons zorgen maken – en dat is voorzichtig uitgedrukt.
De wildste angsten worden in onze fantasieën gevisualiseerd. Vanwege haar doorgaans trouwe keukenbezoek gaan we ons langzaam voorbereiden op het ergste.
Dan wordt het avond. Zwijgend zitten we op de bank, stil voor ons uit rouwend om het onafgekondigde verlies van een huisgenoot. We herdenken haar. Op dat moment gaat het luikje.
Flikflak!
We kijken mekaar aan. Het zou toch niet?
Maar ja, ze is het. Zacht mauwend maakt Zusje haar rentree en eist onmiddellijk het achterstallige voer op.
“We hebben ons zorgen gemaakt, gekke meid.” moppert Brrrr. “Waar zat je toch?”
“Mrauw.” antwoordt Zus. Dat volstaat.
[De telefoon doet het inmiddels weer. Internet zal worden gerepareerd. De post wordt verwacht en de krant is nabezorgd. Was dit een incident? Of heeft deze dreiging niks van doen met mijn eerdere vreugdevolle uitlating over de val van het kabinet?]
Plaats een reactie