 |
|
“D’r is toch niks gebeurd?” reageerde Brrrr nuchter toen ik hem het verhaal van Mark opbiechtte.
“Ik bedoel, hij heeft je alleen herkend.” zei hij. “Het is niet dat hij je probeerde te verleiden. Of dat je bent vreemdgegaan.”
Ik knikte. Hij had gelijk.
“En dan nog,” rondde Brrrr af, “Hebben we ooit mekaar gezegd dat we niet van mekaar zijn. En dat ‘trouw’ vooral in ‘vertrouwen’ zit. En dat heb ik.”
Een nachtrust later was het weer helemaal helder. Mijn hoofd was klaar, mijn hart weer rustig.
Toen kwam die sms.
‘Morgen lunchen? Mark.’
[Moet kunnen, toch? Lunch is onschuldig. En het scheelt bovendien brood meenemen. Zolang hij maar betaalt.]
Mowl 
Plaats een reactie