|
Porno ergert me. Het geeft zo’n vertekend beeld van ons, homo’s.
Het begint al vaak aan het begin van de film, wanneer de twee mannen (of meer, dat kan natuurlijk ook) op het punt staan hun acties te starten. Heb je de inrichting van het huis waarin het gebeurt wel es bekeken?
Een salontafel van messing en glas. Tegen de muur zie je een vreselijke eikenhouten kast. Het bankstel zal zelfs door een kringloopcentrum worden geweigerd. De reproducties aan de wand – in messing lijstjes – maken een definitieve getuigenis van de wansmaak van de bewoner van het pand. Een interieur waar de gemiddelde homo nog niet dood in wil worden aangetroffen.
En als de mannen mekaar de kleren van het lijf hebben gerukt (altijd spijkerbroeken, trouwens – nooit es een wat meer stylish verantwoorde outfit) ruimt niemand even de spullen op.
Ik bedoel maar, het is toch geen moeite om je overhemd even op een knaapje te hangen? Of je broek keurig op te vouwen? En is het nou echt nodig dat de short zo slordig wordt weggesmeten?
Hoe dank ook – tot dit punt weet ik me nog redelijk te beheersen. Ik haak echter helemaal af wanneer de camera afzwenkt naar beneden. In negenennegentig van de honderd gevallen volgt dan de definitieve afknapper.
Witte sokken.
De horror! Ze moesten verboden worden!
[Ik raak soms zo opgewonden van porno.]
Geef een reactie op peer Reactie annuleren