|
Toen ik de bonnen schijnbaar verloren naast de krantenstandaard zag liggen, was ik niet meer te houden.
“Pak er ook wat!” siste ik tegen Brrrr, terwijl ik een handvol van de stapel griste. Braaf deed Brrrr wat ik hem opdroeg.
“Wat is het eigenlijk.” vroeg ie toen we weer buitenstonden.
“Waardebonnen.” zei ik, “Voor een gratis nrc•next.”
Ik keek tevreden naar de stapel onszelf toegeëigende bonnen.
“Dat is zeker genoeg om de hele zomer door te komen.” constateerde ik.
[Toen ik gisteren een bon wilde verzilveren om er de laatste editie van de krant mee af te rekenen, kreeg ik hem zonder bedenken terug. “Geldig tot 12 mei.” was de korte verklaring.]
Plaats een reactie