 |
|
Benauwde uurtjes liggen achter me: de Grote Computer was stuk en – o ramp! – Mowl daardoor onbereikbaar.
De mensen van Thyatia, de beste provider van de wereld, hebben alles op alles gezet om het euvel te repareren. En met succes, want we zijn er weer.
In de tussentijd ben ik het verhaal dat ik wilde vertellen helemaal overstegen. Dat komt een andere keer wel. Vooralsnog ben ik supergelukkig dat ik er weer ben.
Het kan goed zijn, dat jullie d’r niks van gemerkt hebben. Dat jullie lekker hebben ontbeten en ontspannen aan deze mooie zondag zijn begonnen. Da’s fijn voor jullie.
Mijn laatste uren waren minder leuk. Ik voorzag een gitzwarte toekomst zonder stukjes. Meer dan ooit besefte ik de horreur van dit waanbeeld.
[En ik kan jullie nu wel verzekeren dat ik jullie nooit zal verlaten. Nou ja – zeg nooit ‘nooit’. Maar de kans is klein.]
Mowl 
Plaats een reactie