Ingeparkeerd

Nadat ik had aangebeld bij de man van wie we de bestelauto hadden mogen lenen voor ’n catering buiten de stad, deed ie de bovenste helft van z’n voordeur open. Ik gaf ‘m de sleutel terug.

“Nogmaals bedankt.” zei ik. “Ik heb nog extra benzine getankt en hij staat nu weer terug op de parkeerplaats met de neus naar voren, zoals je gevraagd had.” De man keek over m’n schouder naar z’n auto. Hij pakte de sleutel aan en opende de onderste helft van de deur ook.

“Ik zet ‘m nog wel wat verder terug.” zeidie.

“Maar zo stond ie toch?” zei ik verbaasd.

“Hij stond net daarachter.” zeidie. “Daar zet de buurvrouw altoos d’r auto neer.” Hij keek veelbetekenend. “Die wil je niet kwaad zien, geloof me.” De man huiverde.