Halvedaagse

Ik hou van lange wandelingen, vooral wanneer ze door mensen gemaakt worden die mij ergeren. Fred Allen

De man zat achter z’n biertje. Hij draaide ’t glas rond en keek met kleine kraaloogjes voor zich uit.

“Ik koop altijd eerst ’n bos gladiolen.” sprak ie nadat ie besloten had z’n Grote Verhaal te vertellen. “En dan ga ik naar de Scheidingsweg.” Hij zweeg ’n moment. Z’n mondhoeken krulden omhoog. “En dan ga ik wandelen.” zeidie.

’t Was tijd voor ’n slokje. Rustig zette de man ’t glas weer neer.

“Sommige mensen zien ‘t, maar voor die door hebben wat d’r gebeurt ben ik ze al ver voorbij.” Hij grinnikte. “Ze hebben tenslotte al drie dagen in de benen zitten. Drieëneenhalf.” zeidie met opgestoken wijsvinger. Nou glimlachte die breeduit.

“En de mensen langs de kant maar juichen.” zeidie. “Prachtig.” Hij knikte. “Da’s nou ’t gevoel van de Vierdaagse.”