Ik vertrek

“Kamperen is toch eigenlijk zo’n beetje terug naar de basics?” zei ik, al kijkend uit ’t raam.

“Mmm.” deed Brrrr. “Hoezo?”

“Nou.” zei ik. “De buren gaan vandaag op vakantie. Ze gaan kamperen.”

“Ja, dat weet ik.” zei Brrrr. “We hebben ze allebei gisteren gesproken, weet je nog?”

“Precies.” zei ik. “Dat ze voor ’t eerst met hun pasgeboren zoontje op vakantie gaan, in ’n tentje en zo. Lekker basic, zeiden ze nog. Kamperen dus.”

“Ja.” zei Brrrr. “Maar wat wil je nu eigenlijk zeggen?” Ik reageerde niet meteen, maar staarde naar de auto die voor de deur werd ingeladen. D’r was ’n bak op ’t dak geïnstalleerd, die helemaal gevuld was met van-alles-en-nog-wat dat van huis niet gemist kan worden. Op de stoep stond de kinderwagen.

“Ze zijn nu al twee uur aan ’t bevrachten.” fronste ik. “Ik zou al uitgeput zijn voordat de vakantie begon.”

Brrrr grinnikte maar wat.