Grensconflict

Voorjaarsmoeheid: winterbeuheid. Kadé Bruin

De tweeling van hiernaast speelde verstoppertje in de voortuin. De zon scheen zo uitbundig als het voorjaar dat maar toeliet.

“Wie ben jij?” vroeg het jongetje toen hij me in de gaten kreeg. Het meisje kreeg ook door dat er iemand in de tuin naast hun was gekomen. Ik deed de fiets op slot.

“Ik ben de buurman.” zei ik. Dat was niet de eerste keer dat ik het ze vertelde, maar ik had mijn sociale onzichtbaarheid inmiddels geaccepteerd. Het jongetje wilde me ontmoeten. Hij opende de poort om via het voetpad naar mij te lopen.

“Volgens mij mag jij de straat niet op.” zei ik. Het jongetje bevroor meteen, zodat zijn zusje, dat net zo onbekommerd achter hem aan was gehuppeld, tegen hem opbotste.

“Nee,” zei hij tegen zijn zusje, “we mogen de straat niet op.”

[Snel gingen ze weer terug achter het hek, waar alles veilig was.]