De winkelwagentjes waren op. Een vrouw stond wat vertwijfeld bij de lege rij, toen ze mij zag aankomen. Met een winkelwagentje. Ze pakte meteen haar beurs.
“Hier.” zei ze, terwijl ze me vijftig cent aanreikte. “Of heeft u er misschien een muntje in?”
“Ja.” zei ik. “Maar ik ben bereid om toch tot deze transactie over te gaan.” Ik wilde haar geldstuk aanpakken, maar de vrouw trok haar hand terug.
“Nee.” zei de vrouw. “In dat geval wacht ik wel tot u uw wagentje heeft teruggezet.” Ze glimlachte. “Je raakt tenslotte toch gehecht aan zo’n muntje, nietwaar.”
Ze zag hoe ik keek.
“Nou ja.” zei ze daarop, “Sommige mensen dan toch.”
Ik reageerde niet, maar zette het wagentje terug op de plek aan de ketting, zoals zij het had voorgesteld.
“Dat voelt veel beter, toch?” knikte de vrouw met een schuin hoofd toen ik mijn muntje verwijderde. Ze had gelijk.
Mowl 
Plaats een reactie