 |
|
Kijk, ik vond ’t best dat de man die uit ’t niks opdook de bij de marktkraam gestapelde zwarte kazen liefkozend streelde en ze toefluisterde dat ze lekker en zacht waren.
Ook de lichtblauwe deken die die om z’n schouders had gedrapeerd, waarbij ze op z’n rug met ’n levensgrote speld was vastgespeld was nog tot daaraantoe. De grote slobberkousen die als beenwarmers over z’n jeanspijpen waren geschoven zag ik maar als ’n statement.
In z’n linkerhand had ie de hengsels vast van ’n stoffen handtas met ’n rood Schots ruitje.
“Die vent is gek.” smiespelde ik na ’t bekijken van dat alles tegen Brrrr terwijl de man bleef strelen en prevelen. Hij keek en nam de man es op.
“Inderdaad.” oordeelde die toen. “Da’s toch geen combinatie.”
[Arnhem modestad? Dan moet d’r nog wel ’t een en ander veranderen.]
Mowl 
Plaats een reactie