|
Brrrr maakte zich al enkele dagen zorgen over onze overbuurmannen.
“’t Is d’r al ’n tijdje donker.” zeidie, terwijl ie door ’t luik naar buiten loerde. “Alleen op de slaapkamer aan de voorkant brandt licht. Maar de woonverdieping is altijd donker.” Hij kneep z’n ogen iets dichter om beter te kunnen zien. “En dat terwijl ze meestal ’s avonds net zo laat op zijn als ik.” Ik haalde m’n schouders op.
“Misschien zijn ze op vakantie?” opperde ik. Brrrr schudde resoluut z’n hoofd.
“Geloof ik niet.” zeidie. “Waarom is d’r dan licht op de slaapkamer?”
“Misschien zo’n tijdschakelaar?” Brrrr keek me aan of ik iets heel doms had gezegd. Hij schudde weer z’n hoofd.
“Nee.” zeidie. “D’r is iets anders.”
[“Ik weet ‘t!” juichte Brrrr vandaag. “Ze hebben nieuwe zwarte gordijnen!”]
Plaats een reactie