Het was koud. Het was vroeg. Het was vroeg en koud. En ik moest een extra eind fietsen omdat ze het vertrekstation hadden verplaatst. O, en het was ook nog eens donker. Vroeg, koud en donker. Het scheelde nog maar net dat het niet regende.
Tegen de natuur in reed ik daarom rechtdoor waar ik normaal zou hebben afgeslagen. De weg die ik volgde was deels opgebroken en het kostte me moeite er niet van af te laveren. De kou viel trouwens best mee en voor dat tijdstip was ik behoorlijk wakker. En donker – och, dat wist ik slechts tijdelijk.
Sneller dan ik dacht kwam ik aan bij het nieuwe station. Ik zag de fietsenstalling al en gaf mezelf nog een extra zetje.
Waardoor ik die verkeersdrempel over het hoofd zag.
[De trein kwam al aangereden toen ik naar het perron was gehompeld en de schade aan de fiets zou ik wel later bekijken. Eigenlijk viel het dus best mee.]
Mowl 
Plaats een reactie