’n Goeie beurt

De juiste basis voor het huwelijk is een wederzijds misverstand. Oscar Wilde (1854-1900)

“Hij hangt ‘m d’r weer in.” waarschuwde ik. Brrrr kwam d’r meteen aan, want ie wist over wie ik ’t had: de nieuwe overbuurman in ’t appartementencomplex. We hadden op afstand nog niet kunnen vaststellen of ie wel of niet ’n snoepje was, dus vooralsnog gaven we ‘m ’t voordeel van de twijfel. Ook al leek ie ’n vriendin te hebben.

“Dat proef je niet.” zei Brrrr dan — alsof d’r überhaupt iets te smaken zou wezen. We zijn allebei goed in grootspraak.

“Wat?” vroeg Brrrr. Hij tuurde naar ’t balkon aan de andere kant van de straat. En dan weer naar mij. Teleurgesteld.

“De balkondeur.” zeidie. “Hij hangt de balkondeur d’r weer in.” hij liep terug naar de keuken.

[“Wat had jij dan gedacht?” riep ik ‘m achterna. Maar ik kreeg geen antwoord.]