Nocturne

Iets is alleen schitterend als het in het licht gehouden wordt. G.J.F Smolders

Toen ik naar bed ging, was Mies al op de slaapkamer. Ze heeft daar enkele favoriete ligplaatsen.

1. Op de vloer naast ’t bed aan Brrrrs kant, 2. op de stoel tegen de muur en 3. naast mijn hoofdkussen. Deze nacht had ze voor de laatste optie gekozen. Met dat ik naast d’r ging liggen begon ze te spinnen.

“Hou stil!” siste ik. Maar hierdoor werd ’t volume nog ’n tikje harder gezet. Ik besloot d’r te negeren en draaide me om. Zo zou ik de slaap wel kunnen vatten, misrekende ik. Want Mies gleed m’n kant op en al snel voelde ik de kussentjes van d’r pootjes in m’n rug. Langzaam gingen ze heen en weer. En daarbij spon ze op d’r hardst.

Ze is me aan ’t strelen, dacht ik ontzet.

Brrrr kwam de slaapkamer binnen en stapte ’t bed in. Hij omhelsde me. Even later was ie in diepe slaap en snurkte dat ’t ’n aard had.

[“Je krijgt wallen onder je ogen.” fronste Brrrr de volgende ochtend. Ik wist ‘t.]