|
Zoals iedereen weet poepen mensen uien. De meneer met die voile over z’n gezicht poepte d’r wel hele mooie: Brrrr was vol bewondering. ’n Zekere afgunst stak me toch.
“Ik poep toch zeker ook mooie uien?” wierp ik op. “Kijk es hoe mooi en krachtig.”
“Die van jou zijn ook prachtig, liefje.” zei Brrrr troostend — ik haat troostend — en wees naar de ajuinbollen die voor de man met de voile waren uitgestald. (Dat die man al die tijd niks zei stond me ook al niks aan.) “Kijk es hoe mooi rond ze zijn.” zei Brrrr. “Die van jou zijn veel puntiger.”
Moffelend nam ik m’n verlies.
[Jazeker, ik had weer es ’n koortsdroom. Daar kan geen kabelkastje tegenop.]
Plaats een reactie