Tombe la neige

Sneeuw heeft blauw bloed. Ramón Gómez de la Serna

“Dat is me nogal een reis.” zei ik tegen de man uit Congo. Onbenulliger kon het bijkans niet worden.

Ik had hem in de trein naar D ontmoet. We raakten aan de praat toen de man uit Congo vroeg of het wel de trein naar D was. We hadden inmiddels al een kwartier op het vertrek gewacht.

Even later, in Z, hielp ik de man uit Congo met het zeulen van de koffers van het ene naar het andere perron omdat het treinstel waarin we zaten eenvoudigweg niet meer verder reed en we moesten overstappen op een ander. Uiteindelijk arriveerden we ruim een uur later dan gepland in D – normaal gesproken een reisje van hooguit zo’n vijftien minuutjes.

“Och,” zei de man uit Congo, “Tot Schiphol ging het nog wel.”