Ik had het gewoon goed geraden.
Collega T zou vader worden en had het Drachtraadspel geïntroduceerd: iedereen kon gokken op welke dag de kleine geboren zou worden en wat het dan zou zijn – kantoorhumor waar ik me prima bij voel. Zonder nadenken gokte ik een datum en het geslacht. Afgelopen maandag bleek ik het juist te hebben gehad.
“Heel bijzonder.” speelde collega R haar bewondering. “We zouden je moeten opgeven voor Het Zesde Zintuig.” Ik glimlachte en probeerde zowel mysterieus als superieur te kijken.
“Ik wist dat je dat zou gaan zeggen.” zei ik. R liet haar mond openvallen.
“Griezelig!” kirde ze. Het zag er bijna dramatisch uit.
[Ze vragen me wel es wat ik doe. Acteren, zeg ik dan. Elke dag weer.]
Plaats een reactie