Wat ze had willen doen of wat d’r allemaal binnen was gebeurd — daar kan ik alleen maar naar gissen. Feit is dat de vrouw duidelijk onbedoeld ’t postagentschap uitkwam met ’n pakje.
Ze was met de fiets. Aan de bagagedrager hingen al twee volle boodschappentassen en ook ’t mandje aan ’t stuur was al helemaal volgestouwd.
De vrouw had er de pé over in. Ze legde ’t pakje achterop de fiets. ’t Wankelde en dreigde te vallen. Maar ’t viel niet. De vrouw wiebelde wat met de fiets, ’t pakje wankelde nog meer — maar bleef liggen.
[Uiteindelijk besloot de vrouw met één hand op ’t pakje en ’t andere aan ’t stuur te gaan lopen. Ze vloekte niet, o nee. Nog niet, tenminste.]
Geef een reactie op peer Reactie annuleren