Herkenning

In hun natuur zijn alle mensen gelijk; het zijn hun gewoonten die de verschillen maken. Confucius (551-479 vGT)

Namen, hè. Ik ben d’r zo slecht in. Ik zei ’t toch?

Nu ben ik al heel trots op mezelf dat ik weet dat ’t dochtertje van de overbuurvrouw Lena heet. (Overbuurvrouw zelf heet daardoor de Moeder van Lena. Zo werkt dat bij mij.)

Dus toen ik Overbuurvrouw (de Moeder van Lena, dus) zag met ’n meisje aan d’r zijde, groette ik (trots en achteloos — alsof ’t m’n dagelijkse routine was): “Dag Lena.” ’t Meisje kroop angstig weg achter Overbuurvrouw.

Overbuurvrouw keek naar ’t meisje en toen naar mij en zei: “Da’s Lena niet. Da’s ’n ander meisje.”

“O.” zei ik.

[Gezichten. Daar mag ik ook nog wel op oefenen.]