|
Brrrr was in z’n nopjes.
“Ik heb met m’n moeder hele mooie schoenen gekocht.” zeidie. “En die krijg ik voor m’n verjaardag.” Ik was verbaasd.
“Maar dat paar dat je laatst had gekocht?” — Brrrr keek me vriendelijk afwachtend aan, alsof ie wist wat d’r ging komen — “Die zou je toch ook al van je ouders krijgen?”
“Nee,” was z’n reactie, “Die krijg ik van jou.”
“Van mij?” Voor mij was dat nieuws. “Sinds wanneer?” Brrrr ontblootte z’n tanden.
“Sinds ik met m’n moeder deze heb gekocht.”
[“Volgens mij is dit cadeau zo’n beetje voor je vijfenzestigste verjaardag.” rekende ik snel uit. “Je zegt toch altijd dat ik aan m’n toekomst moet denken?” riposteerde Brrrr.]
Geef een reactie op sÇ Reactie annuleren