Pimpelen

Aan niets denken is edel. Geen bekwaamheden en kennis hebben is het hoogste. Daarna volgt in een hut wonen. Matsuo Basho (1644–1694)

Ineens schrok Pim wakker.

Hij had tot dat mo­ment op de bank, tussen Brrrr en mij, geslapen. Zo­als ie trouwens meestal ’t grootste deel van de dag slapend doorbrengt. Je kunt naast z’n hoofd stofzuigen, ’t kus­sen opkloppen waar ie op ligt of vuurwerk afsteken — Pim blijft voornamelijk in Hypnos’ greep. Met deze kleine onder­breking.

Hij keek ’n beetje verward, zag m’n knie en besloot daar maar op te klimmen. Maar dat was ’t ook niet. Na enkele momenten stond ie d’r weer naast te dralen.

“Hij wil water drinken.” verklaarde Brrrr z’n gedrag in alle ernst. “Alleen weet ie dat nog niet.”

[Ondanks jarenlange Brrrr-ervaring moest ik even grinniken. Tot Pim even later z’n gedachten geordend leek te hebben en vervolgens op ’n drafje naar de keuken liep. De lebbergeluiden daarvandaan deden me zwijgen. Brrrr is eng, dacht ik alleen maar.]