|
In ’n zeldzaam contemplatieve stemming zit ik achter ’t toetsenbord. Klaar en bereid om licht te laten schijnen over de tijd achter ons, meer nog dan de hoop en verwachtingen over ’t prille jaar te verwoorden.
Dat duurt zo ’n aantal minuten tot ik met ’n zucht de MacBook dichtklap.
“Jij spoort niet.” diskwalificeer ik mezelf.
[Notitie voor mezelf: weemoed en nabeschouwingen horen plaats te vinden aan ’t end van ’t jaar. En anders m’n gebruiksaanwijzing d’r nog es op naslaan.]
Plaats een reactie