Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Verhinderd

licht

Onze diepste angst is niet dat we onmachtig zouden zijn. Onze diepste angst betreft juist onze niet te meten kracht. Niet de duisternis, maar het licht in ons is wat we het meest vrezen. Nelson Mandela (1918)

“Bedankt voor jullie uitnodiging,” zei de man met ’t ge­verf­de haar, “Maar we kunnen dit jaar niet.”

Deze mededeling zou ruim­schoots vol­doende geweest zijn, maar de man vond nadere toe­lichting nood­zakelijk.

“M’n man en ik moeten naar m’n schoonmoeder toe.” zeidie. “Die kan niet alleen zijn met de feestdagen.” Hij draaide zich om, maar bedacht zich.

“Hopelijk kunnen we d’r volgend jaar wel bij zijn.” zeidie.

[Ik geloof niet dat ie zich realiseerde wat deze wens betekende. Of misschien ook wel.]

  1. Zo’n schoonmoeder had ik ook eens … En dus (!) ken ik het gevoel …

    Fijne feestdagen!

    {Mowl: insgelijks.}

  2. Ook van ons fijne feestdagen gewenst 🙂

    {Mowl: en insgelijks, vanzelf.}

  3. Hij hoopt volgend jaar op vervanging, zodat hij jullie niet hoeft te missen.

    {Mowl: dat zal wel.}

  4. Wat trek jij morbide conclusies

    {Mowl: vind je?}

Plaats een reactie

Ontdek meer van Mowl

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag