 |
|
Nou, hij staat hoor. De boom.
’t Was ’n heidens karwei, als ik zo vrij mag zijn. Toen we indertijd kozen voor ’n kunstexemplaar van gigantische afmetingen — twee meter en nog wat, vind ik tamelijk flink — hadden we ons niet gerealiseerd wat ’n helse klus ’t zou zijn om ’t ding op te zetten.
Takje voor takje uitvouwen en insteken met Sky Radio op de achtergrond (de kersttijd is de tijd om van je geloof te vallen) is geen sinecure, dat kan ik je wel vertellen.
Toen ie eindelijk stond en was ingericht verbaasde ik me dan ook helemaal niet dat Brrrr, na ’n tijdje naar ’t resultaat gekeken te hebben, moedeloos mompelde: “Ik zie nou al op tegen ’t afbreken.”
[Wie heeft dat trouwens eigenlijk bedacht, ’n boom in huis? ’n Kiezelsteentje had toch ook gekund? Ik noem maar wat. Met ’n kaarsje d’r opgeplakt, desnoods. Is toch ook leuk?]
Mowl 
Plaats een reactie