|
Collega R is de autoriteit op ’t terrein van de DVD-kopie. Dus in plaats van zelf te gaan pielen, sprak ik ’m aan.
“Wil jij ’n schijfje voor me branden?” vroeg ik. Collega Jean hoorde dat.
“’n Film branden?” vroeg ie. Hij kwam op ons af. “Welke?”
“Maurice Béjart.” antwoordde ik. “De Notenkraker.” Jean trok ’n bedenkelijk gezicht.
“Oei.” zeidie. “Nee bedankt. Dat soort films is niks voor mij.”
[Dat kan, dacht ik nog, smaken verschillen nu eenmaal. Maar even later bekroop me ’t gevoel dat ie misschien toch niet in de gaten had gehad dat ’t om ballet ging.]
Plaats een reactie