Herkenning

De poort der eeuwigheid gaat open voor iedereen die oren heeft. Boeddha (± 450-± 370 vGT)

Ik zag m’n vader. Wacht, ik leg ’t uit.

Tijdens die dag met die schapen, je weet wel, was d’r ’n collega die met z’n came­raatje ’n film­pje had ge­maakt. En op dat film­pje was ook ik te zien. Ten­­minste: dat zei men.

De man die ik zag leek ook wel op mij, hij droeg mijn kleren, mijn jas, mijn pet — maar ’t was iemand anders.

Ik zag m’n vader.

[De kinderen die ik nooit gehad heb zouden op hun opa zijn gaan lijken. Misschien had ik dat eerder moeten weten.]