Laat maar gaan

Er gaat meer boven je pet dan eronder. Toon Hermans (1916-2000)

“Hoi.” zei de leuke jongen in ’t voorbij­gaan.

“Hoi.” antwoord­de Brrrr.

“Wie was dat?” vroeg ik toen we ’n paar stap­pen verder waren.

“Geen idee.” zei Brrrr. “Maar volgens mij staart ie me na.” Hij was even stil. “Ik durf niet om te kijken.” zeidie.

“Ik wel.” zei ik en draaide m’n hoofd. Daarbij keek ik recht in ’t starende gezicht van de on­beken­de jongen, net zoals Brrrr had gedacht. Meteen voelde ik ’t bloed naar mijn wangen stromen en werd ik rood. Ik grijnsde schut­terig en keek snel weer voor me.

[“En?” zei Brrrr. “Niks aan de hand.” mompelde ik. “Hij is gewoon doorgelopen.” loog ik. “Gunst.” zei Brrrr. “Dat valt me nou tegen.”]