 |
|
Op de wc ligt een plukje scheuten.
Zo lijkt ’t tenminste. Maar ’t is schijn — ik weet dat ’t slechts schijn is. Dat ik slechts kijk naar ’n foto op de omslag van ’n tijdschrift dat op ’n stapel in ’n hoekje ligt.
En dat de bolling van de kaft alleen maar ’n illusie van diepte opwekt, waardoor ’t lijkt alsof ik de spruiten zo kan pakken.
Wat ik dus de hele tijd ook probeer.
[M’n hersenen spelen me parten. Gelukkig maar. Wat heb je d’r anders aan?]
Euhm, René, voor de zekerheid, je begint toch niet af te takelen hè?
{Mowl: es kijken — ’k heb een multifocale bril, stijve gewrichten, hoor niet zo best meer, m’n haar valt uit. Hoe klinkt dat?}
Heb jij gesnoven of zo?
{Mowl: bij ons op de wc?}
Lijntje op de wasbak?
{Mowl: ik doe niet aan de lijn.}
Alzheimer light?
{Mowl: zegge!}
Dat durfde ik nog nét niet te zeggen.
{Mowl: zegge hé!}
tja……… ik zal me maar bij mijn voorgangers aansluiten
{Mowl: hé zegge hé!}
Sommigen moeten drugs snuiven om illusies op te wekken. Bij jou gaat het vanzelfs 🙂
{Mowl: ’t is aangeboren.}
Mowl 
Plaats een reactie