|
“Wat goed,” zei Brrrr, “dat jij niet per se dat nieuwe toestel hoeft te hebben.” We liepen net langs ’n rij wachtenden voor ’n telefoonwinkel. Ik haalde smalend m’n neus op.
“Ik?” deed ik. “Meelopen met de massa? Dacht ’t niet.”
Trots en superieur passeerden we de trendvolgers.
Gelukkig zag Brrrr niet dat ik met de grootste moeite m’n driften in de hand wist te houden; ’t stemmetje dat Ik wil ’t, ik wil ’t! schreeuwde te negeren; m’n voeten de juiste richting op te dwingen.
Rustig maar, zei ik tegen mezelf, ’t Doet maar even pijn.
[En ik had ’t ding allang kunnen hebben, als ik had gewild. Maar ik dacht sterk te zijn. Sukkel die ik ben.]
Geef een reactie op Cyberjunk Reactie annuleren