“Ha schat!” De jonge vader wandelde met een kinderwagen door het park toen Francisco Tárrega’s Gran Valse uit zijn broekzak klonk. Hij had zijn telefoon gepakt en met een grote glimlach naar het schermpje gekeken. “Wat fijn je weer te horen.” zei hij.
Ik werd onbedoeld getuige van een schaamteloos intiem gesprek tussen twee geliefden. De kinderwagen werd onderwijl al wiegend voortgeduwd. Toen hij het gesprek beëindigde keek hij nog een moment vertederd naar het toestel. Dan boog hij zich naar de kinderwagen.
“Dat was papa’s vriendinnetje.” zei hij, terwijl hij zijn mobieltje in zijn broekzak opborg. “Niks tegen mama zeggen, hoor.”
[Hij kriebelde het kind in het wagentje. Het kraaide even. Toen duwde hij de kinderwagen verder het park in.]
Mowl 
Plaats een reactie