Dagdroom

Wees niet bang van de perfectie, je bereikt ze toch nooit. Salvador Dali (1904-1989)

Zelfs de orgelman was te pruimen, vandaag.

Het begon al met de vrolijk voor het raam zwaaiende Kleine Man toen ik een krant bij hem in de bus stopte. En de mensen die ik onderweg naar de stad tegenkwam. Iedereen groette blij.

Zoals ook de wijn- en kaasboer die me ook nog es zomaar korting gaf op m’n bestelling. Omdat het zo’n mooie dag was. En de moeder van Goos die zo blij was me te zien dat ze me drie ferme smakken gaf en omhelsde.

Blije mensen dus, overal. Had ik het al over die orgelman gehad? Hij had een boek met vrolijke ABBA-liedjes in zijn lier geduwd. Mensen dansten in de straat. Een meisje mocht van haar vader wat munten in het centenbakje leggen, zodat ik het niet hoefde te doen.

Het was gewoon eng, zo geweldig als ik me voelde.

[Tot ik me realiseerde dat Brrrr werken was en ik helemaal in m’n eentje blij moest zijn. Dat was voldoende om in no-time weer mijn eigenste ouwe chagrijn te worden. Gelukkig. Dat voelde veel vertrouwder.]