|
Een puisterige camerajongen en een dito verslaggevertje komen gelijk met ons het stadhuis in waar HGO een — gratis, vandaar onze komst — promenadeconcert geeft. De aanwezigheid van het mediakoppel roept mijn nieuwsgierigheid op.
“Zijn jullie van een schoolomroep of zo?” vraag ik onwetend. Het verslaggevertje, met de microfoon vast in beide handen geklemd, kijkt me verontwaardigd aan.
“Tuurlijk niet.” zegt hij. “Wij zijn van SBS.” laat hij er op volgen. “Hart van Nederland.”
Er klinkt zowaar enige trots in z’n stem.
“Gunst.” laat ik me ontvallen. “Is er ergens een kanariepietje in verwarde toestand weggevlogen, dan?”
Het verslaggevertje verstrakt en bloost. Dan draait hij zich om en snelt het stadhuis in, met de camerajongen in zijn kielzog.
[Ineens ben ik me bewust van het ordinaire treitergehalte van mijn opmerking. Meteen bedenk ik er een hele trits achteraan. Glimlachend maak ik mijn entree.]
Plaats een reactie